W artykule poświęconym uwierzytelnianiu dwuskładnikowemu jako jeden z czynników uwierzytelniających wymieniliśmy biometrię. Przyjrzymy się jej dzisiaj trochę bliżej.
Biometria
Biometria, czyli uwierzytelnianie na podstawie cech charakterystycznych człowieka występuje w dwóch podstawowych odmianach:
- charakterystyka fizjologiczna, np. odcisk palca, skan siatkówki, skan tęczówki, geometria dłoni, geometria twarzy, barwa głosu
- charakterystyka behawioralna, np. dynamika pisma, dynamika wciśnięć klawiszy, dynamika głosu
Dokładność
Jednym z problemów z jakimi boryka się biometria jest skalowanie dokładności systemu uwierzytelniania. Z jednej strony zbyt rygorystyczny system może powodować odrzucanie prawidłowych użytkowników i wymuszać kilkukrotne próby uwierzytelnienia, z drugiej strony zbyt tolerancyjny może dopuszczać użytkowników o właściwościach tylko zbliżonych do oryginału. Aby sobie z tym poradzić systemy wykorzystujące biometrię charakteryzuje się dwoma typami błędów i częstotliwością ich występowania:
- Częstotliwość błędów typu I, oznaczającego odmowę autoryzacji użytkownika prawidłowego (False Reject Rate)
- Częstotliwość błędów typu II, oznaczającego autoryzację błędnego użytkownika (False Accept Rate)
Skalowanie systemów biometrycznych polega na zrównaniu ilości błędów typu I z ilością błędów typu II. W chwili gdy False Reject Rate = False Accept Rate parametr ten przyjmuje wspólną nazwę: Crossover Error Rate. I jak się nietrudno domyślić, system jest tym doskonalszy, im niższą wartość przyjmuje charakteryzujący go Crossover Error Rate (CER).
„Bezpieczna Pigułka” to codzienna, mała dawka wiedzy z zakresu cyberbezpieczeństwa. Wszystkie teksty z tej kategorii znajdziesz TUTAJ.
Zostaw e-mail aby otrzymać powiadomienia o nowościach oraz dostęp do wszystkich bonusowych materiałów przygotowanych wyłącznie dla subskrybentów.
